maandag 18 januari 2010

mist

mist
even doemen ganzen op
hun roep blijft achter

5 opmerkingen:

Arnold Vermeeren zei

Mooi, Ria, heel zintuiglijke beeld-en-geluid haiku. Beetje mysterieus en ruimte genoeg om het te zien als verwijzing naar wat anders...
Groetjes,
Arnold

Ria zei

Bedankt Arnold. Het was inderdaad een mysterieus moment en ik heb echt geploeterd om dat enigszins in woorden te vangen.
De brandganzen, zo vaak pal boven onze tuin, - altijd weer ontroerend.
groetjes, Ria

Marleen zei

hoi Ria

en soms is het zelfs zo mistig dat je de ganzen helemaal niet kunt zien; ik sta op zo'n moment tegen beter weten in toch omhoog te kijken en volg het geluid dan als het ware met mijn ogen, tot het verdwijnt.
Mooie haiku.

groetjes, Marleen

Ria zei

ja, herkenbaar; hoe je geluiden met je ogen kan volgen... mooi gezegd Marleen!
groetjes, Ria

Marleen zei

En daarmee komt voorzichtig een idee voor een nieuwe haiku opborrelen...bijzonder! Ria, je hebt me aan het denken gezet :)

groetjes, Marleen